دانلود آهنگ و سپیده‌دم با دست‌هایت بیدار می‌شود. احمد شاملو

لبانت 🎻😘

به ظرافتِ شعر

شهوانی‌ترینِ بوسه‌ها را به شرمی چنان مبدل می‌کند(ترانه از سایت ) 🎻😘

که جاندارِ غارنشین از آن سود می‌جوید

تا به صورتِ انسان درآید. 🎻😘

و گونه‌هایت

با دو شیارِ مورّب، 🎻😘

که غرورِ تو را هدایت می‌کنند و

سرنوشتِ مرا 🎻😘

که شب را تحمل کرده‌ام

بی‌آنکه به انتظارِ صبح 🎻😘

مسلح بوده باشم،

و بکارتی سربلند را 🎻😘

از روسبی‌خانه‌های دادوستد

سربه‌مُهر بازآورده‌ام. 🎻😘

هرگز کسی اینگونه فجیع به کشتنِ خود برنخاست که من به زندگی نشستم!

□ 🎻😘

و چشمانت رازِ آتش است.

و عشقت پیروزیِ آدمی‌ست 🎻😘

هنگامی که به جنگِ تقدیر می‌شتابد.

و آغوشت 🎻😘

اندک جایی برای زیستن

اندک جایی برای مردن 🎻😘

و گریزِ از شهر

که با هزار انگشت 🎻😘

به وقاحت

پاکیِ آسمان را متهم می‌کند. 🎻😘

□

کوه با نخستین سنگ‌ها آغاز می‌شود 🎻😘

و انسان با نخستین درد.

در من زندانیِ ستمگری بود 🎻😘

که به آوازِ زنجیرش خو نمی‌کرد

من با نخستین نگاهِ تو آغاز شدم. 🎻😘

□

توفان‌ها 🎻😘

در رقصِ عظیمِ تو

به شکوهمندی 🎻😘

نی‌لبکی می‌نوازند،

و ترانه‌ی رگ‌هایت 🎻😘

آفتابِ همیشه را طالع می‌کند.

بگذار چنان از خواب برآیم 🎻😘

که کوچه‌های شهر

حضورِ مرا دریابند. 🎻😘

دستانت آشتی است

و دوستانی که یاری می‌دهند 🎻😘

تا دشمنی

از یاد 🎻😘

برده شود.

پیشانی‌ات آینه‌یی بلند است 🎻😘

تابناک و بلند،

که «خواهرانِ هفتگانه» در آن می‌نگرند 🎻😘

تا به زیباییِ خویش دست یابند.

دو پرنده‌ی بی‌طاقت در سینه‌ات آواز می‌خوانند. 🎻😘

تابستان از کدامین راه فرا خواهد رسید

تا عطش 🎻😘

آب‌ها را گواراتر کند؟

تا در آیینه پدیدار آیی 🎻😘

عمری دراز در آن نگریستم

من برکه‌ها و دریاها را گریستم 🎻😘

ای پری‌وارِ در قالبِ آدمی

که پیکرت جز در خُلواره‌ی ناراستی نمی‌سوزد! 🎻😘

حضورت بهشتی‌ست

که گریزِ از جهنم را توجیه می‌کند، 🎻😘

دریایی که مرا در خود غرق می‌کند

تا از همه گناهان و دروغ 🎻😘

شسته شوم.

و سپیده‌دم با دست‌هایت بیدار می‌شود. 🎻😘

بهمنِ ۱۳۴۲

برگرفته از سایت رسمی احمد شاملو 🎻😘

🎻😘